اثر رژیم‌های مختلف آبیاری و تراکم کاشت بر عملکرد دانه و برخی خصوصیات زراعی ذرت

به منظور بررسی اثر رژیم‌های مختلف آبیاری و تراکم کاشت (فواصل روی ردیف و بین ردیف) بر عملکرد برخی از خصوصیات زراعی ذرت رقم سینگل کراس 704، آزمایشی در سال‌های 1377 و ‌1378 در مزرعه تحقیقاتی ارزوئیه وابسته به مرکز تحقیقات کشاورزی کرمان در قالب کرت‌های دوبار خرد شده بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 4 تکرار انجام شد. رژیم‌های آبیاری به عنوان فاکتور اصلی در سه سطح 75، 100 و 125 میلی‌متر تبخیر تجمعی از طشتک تبخیر کلاس A، فاصله بین ردیف در دو سطح 60 و 75 سانتی‌متر به عنوان فاکتور فرعی و فاصله روی ردیف در سه سطح 15، 20 و 25 سانتی‌متر به عنوان فاکتور فرعی- فرعی در نظر گرفته شدند. براساس نتایج بدست آمده بین رژیم‌های مختلف آبیاری، فواصل بین ردیف و روی ردیف از لحاظ عملکرد دانه تفاوت معنی‌دار مشاهده شد. بین تیمارهای مربوط به رژیم‌های آبیاری بیشترین و کمترین عملکرد دانه به ترتیب مربوط به تیمارهای 75 و 125 میلی‌متر تبخیر تجمعی از سطح طشتک تبخیر بود. با افزایش تراکم کاشت(کاهش فاصله روی ردیف و بین ردیف) تعداد دانه در بلال، طول بلال و میزان پروتئین دانه کاهش ولی عملکرد دانه افزایش یافت به نحوی که بیشترین عملکرد دانه به ترتیب در تراکم‌های 1111000 بوته در هکتار (15×60 سانتی‌متر) و 88800 بوته در هکتار(15×75 سانتی‌متر) به دست آمد. همچنین با افزایش تنش رطوبتی و تراکم کاشت، راندمان مصرف‌ آب (کیلوگرم دانه به مترمکعب آب مصرفی) افزایش یافت. اثر رژیم‌های مختلف آبیاری و تراکم کاشت(فواصل بین ردیف و روی ردیف) بر شاخص برداشت معنی‌دار نگردید و این شاخص حدود 52% به دست آمد. براساس نتایج حاصل از این تحقیق برای حصول بالاترین عملکرد دانه ذرت در منطقه ارزوئیه می‌توان زمان آبیاری را در سه ماهه اول فصل رشد ذرت بر اساس 100 میلی‌متر تبخیر تجمعی و در یک ماهه آخر فصل رشد بر اساس 125 میلی‌متر تبخیر تجمعی تنظیم نمود، هم چنین فواصل کاشت 15×60 و 15×75 سانتی‌متر برای این منطقه قابل توصیه است.